Το σκάνδαλο Folli Follie είναι πολύ διδακτικό για το πως λειτουργεί η οικονομία (βλέπε καπιταλισμός) σήμερα, και πως ξεκινάνε οι κρίσεις. Όλα στηρίζονται στις εντυπώσεις. Αν εγώ ο «επιχειρηματίας» καταφέρνω με δημιουργική λογιστική, δηλαδή με λοβιτούρες και κομπίνες να πείθω ότι έχω συνεχώς κέρδη, τότε η μετοχή μου ανεβαίνει στο χρηματιστήριο, παίρνω συνεχώς φτηνά δάνεια για να εξοφλώ τα προηγούμενα και χαράς ευαγγέλια. Περίοδος παχειών αγελάδων. Πουλάω υπάρχουσες μετοχές, ή και εκδίδω καινούργιες τις οποίες μπορεί και ο ίδιος εν πολλοίς να αγοράζω μέσω εταιριών «Holding» που δημιουργώ σε φορολογικούς παραδείσους, και τις οποίες επίσης πουλάω κατόπιν σε ψηλότερη τιμή αφού η εταιρία μου λόγων «καλών επιδόσεων» κερδίζει συνεχώς στο χρηματιστήριο, αυξάνοντας το χρηματικό μου κεφάλαιο. Δημιουργώ έτσι μια φούσκα η οποία όμως δεν σκάει όσο κατορθώνω και πείθω ότι «πάω καλά». Ότι «κάνω επενδύσεις στην καινοτομία», ότι ρίχνω το κόστος ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους που έχω, και ότι λόγω των προηγούμενων έχω εξασφαλισμένα κέρδη και στο μέλλον.