Προσπαθώ να τους ξεχάσω, όλους αυτούς. Να τους ξεχάσω, σαν τις χειρότερες αμαρτίες του εκλογικού μας σώματος, αυτά τα γεννήματα των χείριστων αποφάσεών μας. Μάλιστα, καλό μου πληκτρολόγιο, προσπαθώ να ξεχάσω ότι όλες κι όλοι εμείς, είμαστε εκείνοι που με την ψήφο μας και με την ανοχή μας, τους αφήσαμε αυτούς τους άθλιους να μας κυβερνούν, τόσα χρόνια.

Δεν περίμενα ποτέ ότι θα έβλεπα ξανά τον θλιβερό Μind-The-GAP, αυτόν τον ανεκδιήγητο ηγεμονίσκο εκ Δυτικής Λιβύης  στο δέκτη της τηλεόρασής μου και δε θέλω να ασχοληθώ, μαζί του. Μόνο παραμένω ευχόμενος να εξαφανιστεί στον βόθρο της πολιτικής μας ιστορίας, συμπαρασύροντας -εκτός από τη δυναστεία του- και το όλον πράσινο σοσιαληστρικό «κίνημα»∙ μαζί με τα χρέη του, και τα χρηματικά και τα ιστορικά, ας πάει στον κάλαθο αχρήστων της ιστορίας.