Έχει σημειωθεί και με άλλη αφορμή, ότι εφόσον ως κοινωνία -μετά από την αστοχία που είχαμε με τον Γιωργάκη και την κρυάδα που πήραμε από τον Αντωνάκη- εναποθέσουμε τις ελπίδες μας, εκ νέου, στον Κωστάκη τον εις Ραφήνας κατοικοεδρεύοντα, τότε θα είμαστε ένας λαός και για κλωτσιές και για καρπαζιές και πολύ καλά να μας τα κάνουν, όλα αυτά τα αισχρά που μας κάνουν.

Πρόκειται, ας μην ξεχνάμε, για εκείνον τον πρωθυπουργό που είχε όλες τις ευκαιρίες να διορθώσει μερικές από τις αθλιότητες που είχαν συμβεί επί των τελευταίων ημερών των σοσια-ληστών, έτσι όπως είχε εμφανιστεί δαφνοστεφανωμένος με αρετές κληρονομικές (sic) κι ελπιδοφόρος.