Θα ‘θελα να ‘μουν λαμπατέρ. Ναι, λαμπατέρ. Μην σας κάνει εντύπωση. Λαμπατέρ!

Όχι όμως ένα τυχαίο λαμπατέρ, όποιο κι όποιο. Αλλά ένα λαμπατέρ στο γραφείο του Αρβανιτόπουλου. Να βρίσκομαι κι εγώ εκεί στη συνάντησή του με τους Πρυτάνεις, που πήγαν και τον είδαν. Όπως θα είμαι στημένο στο κομοδίνο, ν’ ακούσω από μια γωνία με τ’ αυτιά μου τι στην ευχή τους είπε εκεί μέσα. Τι μυστικό, τι υποσχέσεις, τι φωνήεντα τους σφύριξε στ’ αυτί, ώστε να βγει μετά ο Πελεγρίνης και…