Το τραγούδι αυτό γράφτηκε από τον Λούτσιο Ντάλλα το 1986 για τον Ενρίκο Καρούζο (1873-1921), έναν απ΄τους διασημότερους ιταλούς τενόρους. Ουσιαστικά το τραγούδι αυτό, περιγράφει τον πόνο και τα συναισθήματα που νιώθει ο Ενρίκο Καρούζο λίγο πριν πεθάνει.

Στο τραγούδι αναφέρεται μια γυναίκα, δεν έχει γίνει ξεκάθαρο αν είναι η σύζυγος ή η κόρη τού Καρούζο. Το σίγουρο είναι πως, είναι πολύ αγαπητό πρόσωπο. Το όλο σκηνικό εξελίσσεται σε μια ταράτσα στο Σορρέντο της Νάπολης, τόπος καταγωγής του μεγάλου τενόρου. Τίποτα δεν είναι τυχαίο στους στίχους του Λούτσιο Ντάλλα.

Εδώ που η θάλασσα ιριδίζει
Και φυσά δυνατά ο αέρας…