Σε όλες τις χώρες του κόσµου, όπου υπάρχει σοβαρή αντίδραση πολιτών απέναντι σε µια «επένδυση», σε µια πρόταση «ανάπτυξης» που θέτει σε κίνδυνο τη δηµόσια υγεία, την οικονοµία µιας περιοχής και βέβαια το περιβάλλον, η συνταγή που εκτελείται από τις αρχές και τα συµβατικά µέσα µαζικής ενηµέρωσης είναι η ίδια.
Στις ΗΠΑ, για παράδειγµα, που όλο και γιγαντώνεται το κίνηµα κατά της εξόρυξης σχιστολιθικού αερίου, όσοι αντιδρούν παρουσιάζονται από τις αρχές και τα ΜΜΕ ως «εξτρεµιστές αριστεροί και χίπηδες οικολόγοι».
Την ίδια ώρα και στην Ελλάδα, όσο γιγαντώνεται το κίνηµα κατά των σύγχρονων χρυσοθήρων, που θα πάρουν χρυσό και θα αφήσουν στη χώρα το δηλητηριώδες κυάνιο, τόσο γιγαντώνονται και οι καταγγελίες ότι πρόκειται περί εξτρεµιστών αριστερών – εχθρών της πατρίδας.
Στις δυο περιπτώσεις, όµως, δεν υπάρχουν µόνο ισχυρές οµοιότητες, αλλά και θεµελιώδεις διαφορές.

Στις ΗΠΑ, το κίνηµα πολιτών κατά του φράκινγκ είδε να τίθενται στο πλευρό Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »