Η γεωδετική ένωση ενός παράκτιου αρχιπελάγους με το συμπαγές καθεστώς των χωρικών υδάτων προβλέπεται από το διεθνές αρχιπελαγικό δίκαιο ως προϋπόθεση για την εγγύηση της ασφάλειας και της ενότητας του ηπειρωτικού και νησιωτικού χώρου. Παρέχει, σύμφωνα με τη φύση του ως διεθνές δίκαιο, τις εγγυήσεις για την ενιαία αμυντική διάσταση που αποκτά ένας αρχιπελαγικός χώρος. Κι εδώ φαίνεται η λανθασμένη νομική βάση που χρησιμοποιεί η Ελλάδα. Σύμφωνα με την κοινή αίσθηση δικαίου, είναι αδύνατον το διεθνές δίκαιο κι ο διεθνής νομοθέτης να αφήνουν αφύλακτα τα νησιά ενός αρχιπελάγους, με την εφαρμογή του χερσαίου- επαναλαμβάνω γιατί είναι ειδικός όρος-, χερσαίου κανόνα των 6 νμ, επειδή απλά κάποιοι λεγόμενοι «ειδικοί» του διεθνούς δικαίου, στην πάντα κλυδωνιζόμενη και φτωχή Ελλάδα, εφαρμόζουν λανθασμένα το χερσαίο κανόνα σε Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »